Niki Terpstra heerst als Napoleon

De week voor het begin van de Tour de France is traditioneel het Nederlands Kampioenschap wielrennen. Dit jaar was er een prachtig parcours uitgestippeld bij Kerkrade met 4 klimmetjes in een ronde van ruim 10 kilometer. Gecombineerd met een totale afstand van bijna 230 kilometer kon het niet anders dan een mooie kampioen opleveren. En wat werd het een mooi kampioenschap! Een gevecht tegen de elementen, maar eigenlijk was er maar één echt element vandaag. Vandaag zag ik een kanshebber voor Olympisch goud soleren naar de zege. Vandaag zag ik de man met de prachtige glimlach. Vandaag was Niki Terpstra mijn man!

Zoals elk jaar verschijnt de Rabobankploeg met een enorm collectief aan de start, waarmee zij torenhoog favoriet zijn. Tel daarbij op dat Rabobank ook nog eens hoofdsponsor van het Nederlands kampioenschap en er is geen ontkomen aan voor de Rabobank. Het is dus een wedstrijd Rabobank tegen de rest en de afgelopen twee jaar verloor de Rabobank deze strijd. Vorig jaar reed Rob Ruigh de Rabobank trein aan gort en kon Pim Ligthart het afmaken voor Vacansoleil. Het jaar ervoor was Niki Terpstra de Rabobank ook al te slim af.

Maar terug naar vandaag. Het was al leuk om de koers voor de tv uitzending te volgen op twitter, waarbij koers niet het juiste woord is. Het was een slagveld waar Napoleon jaloers op zou zijn geweest. Er verschenen 112 renners aan de start om half 11 voor koers van 228.8 kilometer in zo’n zes uur fietsen. Halverwege de koers was het deelnemers veld al gehalveerd. En toen de NOS live naar de wedstrijd schakelde om kwart over twee zaten er nog 46 kerels op de fiets. Maar de meeste zaten al achterstevoren op hun fiets en al snel dunde het peloton verder uit. De echte mannen bleven over.

Mannen als Lars Boom, Niki Terpstra, Sebastiaan Langeveld, maar ook Robert Gesink. Ondanks dat hij niet won maakte Gesink een sterke indruk op mij in tegenstelling tot een jaar geleden. Zijn gretigheid en gedrevenheid doen mij hoopvol stemmen voor de Tour. Gesink is sterker dan ooit terug gekomen van zijn zware blessure aan het eind van vorig seizoen.

Vandaag was er echter maar één de sterkste en dat was zonder enige discussie Niki Terpstra. Op 70 kilometer voor de meet kwam hij alleen voorop samen met Lars Boom, maar deze wilde niet samen met Niki verder rijden. Hij oogde veels te sterk verklaarde Boom na de race. Ze werden teruggehaald en op 50 kilometer voor de streep ging Terpstra er weer vandoor. Even kreeg hij, de latere nummer 3, Bart-Jan Lindeman mee, maar Terpstra reed dit talent er niet veel later vanaf en soleerde indrukwekkend naar de zege.

Op een dag die voor veel renners te zwaar was, liet Terpstra zien waarom hij Dwars door Vlaanderen won, Quick-Step zijn contract met twee jaar verlengde en waarom bondscoach Leo van Vliet hem als enige in een vroeg stadium al selecteerde voor de Olympische spelen. Terpstra versloeg de Rabobank en niet zoals voorgaande jaren door ze in hun eigen val te laten lopen. Nee Terpstra versloeg het hele Rabobank front van 18 renners op waarde; op klasse. Hij mag een heel jaar rond rijden in de rood-wit-blauwe trui en ik kan me geen betere renner bedenken dan deze überheld die deze eer verdiend.

Na vandaag ben ik er helemaal klaar voor. Laat die Tour de France maar komen, laat die Olympische spelen maar beginnen en wat hebben we nog een mooi toetje met de Vuelta en daarna het wereldkampioenschap in eigen huis. En wat verheug ik me ook weer op volgend jaar, want dan is het Nederlands kampioenschap op hetzelfde parcours. Het wordt nog een mooi wieler (na)zomer…