Met de afgang van “onze” jongens op het EK beginnen we vervroegd aan deel 2 van de sportzomer: de Tour de France. Niet dat deze nu ineens eerder van start gaat, maar het was gister toch wel symbolisch dat op het moment dat de voetballers het toneel verlieten via Schiphol, de andere oranje jongens gepresenteerd werden. Robben, Van Persie en Sneijder werden gewisseld voor Mollema, Kruijswijk en Gesink en Bert van Marwijk luistert van af nu naar de naam Erik Breukink. Maar verder veranderd er eigenlijk niet veel. Ook bij dit team zal het draaien om de ego’s, de wil om te winnen en de teamgeest. Om te beginnen zal Erik Breukink een duidelijke doelstelling (al dan niet openbaar) moeten uitspreken. Zet de Rabobank alles op de het klassement of gaan ze voor de ritzeges? Het liefst allebei zullen ze zeggen, maar dan gaan ze de fout is. Natuurlijk kun je én etappes winnen én een goed klassement rijden, maar dan zal het één het gevolg van het ander zijn. Er zal een duidelijk strijdplan geformuleerd moeten worden waarin elke renner een duidelijke beschreven rol krijgt en zich hierin in ook schikt. En niet alleen zegt dat hij zich ondergeschikt maakt aan het strijdplan, maar dat ook daadwerkelijk doet. En er van overtuigt is dat het strijdplan dé weg naar succes is.
Maar ik vrees het ergste. De pessimist in mij werd vandaag weer gevoed door een interview van Robert Gesink in het van magazine van NUsport. Hij hoopt dat Mollema en Kruijswijk een stuk van de tourdruk bij hem kunnen wegnemen; dat ze de verwachtingen met zijn drieën kunnen delen. Dit zou best wel kunnen werken natuurlijk, maar dan moet je je doelstelling en verwachtingen hierop aanpassen. Dan moet je ook echt zeggen we gaan met drie man voor het hoogst haalbare en wie van de drie maakt niet uit, het gaat erom dat het team Rabobank wint. Maar helaas zo bedoeld Gesink het niet, hij zegt het uit eigen belang. Hij hoopt namelijk dat deze twee jongens de taken gaan overnemen waar hij zich liever niet mee bezig houdt, namelijk praten met de pers.
Robert Gesink is hiermee de Robin van Persie geworden van het wielrennen. Hij beschikt ontegenzeggelijk over grote kwaliteiten en talent en heeft zich al bewezen als wielrenner, maar op het hoogste podium is het nog niet gelukt toen het verwacht werd. Hij heeft moeite met hoe de media met hem omgaat en voelt zich niet begrepen. Maar wat hij vergeet is dat men hem beoordeeld op wat hij uitstraalt en dat is helaas niet de topper die hij wil zijn. Gesink straalt de typische nederlandse sportmentaliteit uit, er is namelijk altijd een excuus. Gesink valt in de categorie: hij deed wel zijn best of hij probeerde het wel goed.
Ik hoop dat hij deze zomer de stap kan maken en laat zien dat hij een echte is! Dat hij niet gaat voor een eervolle vermelding, maar gaat voor het hoogst haalbare. En dat begint door zich te presenteren als een echte kopman. Ik ben Robert Gesink en wie de tour wil winnen zal mij voorbij moeten fietsen.
Doe me een plezier Robert! Geef ons geen tweede Robin van Persie deze zomer. Zorg dat Robert Gesink wel de redder van oranje wordt!
Tidak ada komentar:
Posting Komentar