Van Marwijk moet Robben thuislaten

Zo vlak voor het EK wanen we ons allemaal weer bondscoach en bij de koffieautomaat op het werk weten we allemaal precies hoe het zou moeten. Wie moet er linksback staan en kunnen Huntelaar en Van Persie samen in het elftal spelen zijn de belangrijkste onderwerpen van de gehele natie. Maar voordat deze vragen beantwoord kunnen worden moet de bondscoach zijn definitieve selectie nog bekendmaken. Nog vier spelers moeten afvallen en als ik bondscoach was zou ik Arjen Robben thuis laten.

Afgelopen zaterdag was de Champions League finale in de Allianz Arena in München tussen de plaatselijke FC Bayern München en Chelsea. Het was een droomscenario voor Bayern om in eigen stadion de Cup met de grote oren te winnen, iets wat twee clubs eerder hadden gedaan. Maar hoe anders liep het voor de Duitsers, ondanks dat ze vlak voor tijd op voorsprong kwamen. De Engelse bewezen een geslepen ervaren ploeg te zijn en kwamen op het allerlaatste moment terug in de wedstrijd en wonnen uiteindelijk via penalty’s.

Maar hoe had alles anders kunnen zijn als Arjen Robben de penalty in de verlenging er wel had in geschoten. Of misschien wel door een ander had laten nemen, want de penalty’s van Robben zijn doorgaans alles behalve koelbloedig. Zo miste hij in een cruciaal duel tegen Borussia Dortmund in de slotfase al een penalty, waardoor Dortmund onbedreigd kampioen kon worden. Tuurlijk schoot hij nadien nog raak tegen Real Madrid en in de bekerfinale tegen, wederom, Borussia Dortmund. Maar deze penalty’s vonden plaats voor rust en niet vlak voor tijd wanneer de druk het allerhoogst is. Robben lapt alle regels rondom een penalty aan zijn laars. Hij kiest niet van te voren een hoek en schiet de bal altijd slap in. Hij gaat het gevecht met de keeper aan en tegen een wereldkeeper als Cech is dit dus gedoemd te mislukken.

Een penalty missen kan altijd en is op zich geen reden om iemand thuis te laten van een EK. En in tegenstelling tot vele maak ik me ook niet druk over het slachtoffer Robben, want het is nu heus geen labiele junk met een psychose zoals sommige doen voorkomen. Het Nederlands Elftal werkt namelijk als een warme deken voor onze internationals. Elke speler gaat met plezier naar het Nederlands elftal en laat zijn problemen achter bij de club. Dus voorzie ik in de persoon Robben geen probleem, als hij heel blijft tenminste. Want zijn blessuregevoeligheid is een risico dat altijd op de loer ligt en toeslaat wanneer het wil. Hopelijk is de bondscoach zo slim om good old Dicky van Toorn maar mee te nemen naar Oekraïne, mocht hij ondanks mijn verzoek Robben toch meenemen. Gegarandeerd succes op de korte termijn en ellende voor de Duitsers op lange termijn. Ik zie een win-win situatie zelfs.

Waarom Robben niet meenemen zullen sommige dan denken, want het is toch een speler die het verschil kan maken. Natuurlijk staat buiten kijf dat Robben een fantastische speler is, die een wedstrijd op elk gewenst moment kan beslissen. Een speler die snel is, een goede actie in huis heeft en een fabelachtig schot. Maar helaas ook een speler die in drie grote finales niet de beslissende speler werd terwijl hier wel de mogelijkheden toe waren. Want nog steeds zie ik hem in mijn dromen alleen op Casillas af gaan. Ach laten we het er verder niet over hebben en het er op houden dat Robben een speler is die het verschil eventueel misschien wel eens zou kunnen maken soms.

Bovenstaand verhaal is natuurlijk geheel subjectief en aan elke discussie onderheven, maar daar baseer ik mijn keuze om Robben thuis te laten ook niet op. Zoals Jan van Halst gisteravond in Studio Voetbal zei draait het in het moderne voetbal om details, details die je kunt baseren op statistieken. Dus ben ik in de statistieken gedoken en dan niet in de statistieken die teruggrijpen op de oertijd, maar op die van het moderne voetbal, dus vanaf 1988 tot aan nu. 

Een zorgwekkende statistiek is dat sinds de invoering van de Champions leaugue er geen enkele speler is geweest die deel uit maakte van het verliezende team in de Champions league, maar met zijn land toch de Europese titel pakte. Sterker nog er is een voorbeeld een speler die de champions league finale verloor na penalty’s, net als Robben, en vervolgens ook de finale van het Europees Kampioenschap verloor. Michael Ballack verloor in 2008 met Chelsea de finale van Manchester United, waar Edwin van der Sar een heldenrol vertolkte. In de finale van het Europese kampioenschap verloor hij met Der Mannschaft vervolgens van Spanje door een doelpunt van Torres.

In 2004 was er een finale met twee ploegen die daar niet werden verwacht, namelijk AS Monaco en FC Porto. De ploeg uit Portugal versloeg Monaco met 3-0 en won zo de Champions League. Eén van de beste spelers aan de kant van Monaco was een Griek, namelijk Akis Zikos. Een sterke verdedigende middenvelder, van wie iedereen verwachte dat hij mee naar het Europees kampioenschap zou gaan. Maar bondscoach Otto Rehhagel besliste anders en liet deze verliezend finalist van de Champions League thuis. En de Europese titel werd dat jaar gewonnen door Griekenland.....

En daarom schoot Arjen Robben niet alleen de droom van vele Bayern supporters aan diggelen, hij reduceerde onze kans op een Europese titel tot nul. Tenzij Bert van Marwijk de statistieke eens goed bekijkt en Robben thuis laat net zoals Rehhagel dat met Zikos deed.

Om toch met een vrolijke noot te eindigen wil ik u wijzen op de vele Duitsers in het elftal van Bayern München. Het geeft mij toch een enigszins voldaan gevoel om uit volle borst te kunnen schreeuwen: Schade Deutschland alles ist vorbei….